4.10.2023r. - środa

   Obudziły mnie pocałunki Pawła, rano szedł do pracy, od jakiegoś czasu znowu codziennie mnie budzi pocałunkami. Od jakiegoś czasu zaczęłam się przy tym uśmiechać. Chociaż mam koszmary w nocy to rano potrafię się uśmiechnąć kiedy zaczyna to całowanie i ostatnie przytulenie przed wyjściem. Niesamowite, jeszcze w maju nie mogłam znieść jego dotyku, czułam się zamknięta, ohydna, wystraszona, nie widziałam wyjścia. Uciekałam do salonu na kanapę, do domu rodzinnego, do pracy, do zajęć poza mieszkaniem, do osób z przeszłości, płakałam pustymi łzami. A dzisiaj uśmiechnęłam się na wpół śpiąca kiedy pocałował mnie w policzek. Czy dlatego, że oficjalnie nie jesteśmy już razem? Dlatego, że nie pojawia się "kocham Cię"? Czy to dlatego, że ON zniknął z mojego życia..?

   Dlaczego przy pytaniu o Niego na końcu zdania pojawiło się "...?" Czym sobie zasłużył na tę końcówkę? Taką zamyśloną, tajemniczą, bez prostego zakończenia. To cała nasza historia - niejednoznaczna i wiecznie bez zakończenia. W jaki sposób postawić tam kropkę. Jedną.

   Wstałam, uczę się nowego języka. Pierwsza lekcja za mną, jutro kolejna, chce się dobrze przygotować. To jedyna rzecz którą znalazłam w głowie kiedy terapeutka zapytała "A czego TY chcesz w życiu?" Co TY chcesz robić?" Czuję, że muszę się na tym skupić całą sobą, dać z siebie tyle ile mogę bo inaczej okaże się, że jednak tylko to sobie wymyśliłam, "wcale nie chcesz tego robić, nigdy Ci na tym nie zależało, tak tylko palnęłaś żeby nie wyjść na kompletnie pustą w środku. Dosłownie udajesz kogoś innego przed terapeutką, ona jest po to żeby Ci pomóc, przecież musisz być z nią szczera,cojestzTobąnietak.......". Znowu narzucam sobie presję, znowu się krytykuję, oceniam. Wewnętrzny głos nie rozróżnia już zdań, wiem tylko, że krytykuje, tępi zmysły. To wystarczy żeby się wyłączyć na następną godzinę, dwie.

   Wypiłam kawę, dużo cukru, bez mleka. Słucham poprzedniej lekcji języka, piszę ten post. Jakoś dużo tu słów. W mojej głowie to jest sekunda. Pisanie chyba pomaga. Spróbuje pisać częściej.